''SCP-PL-009 jest zbiorowiskiem połączonych ze sobą poszczególnych członków ludzkiego ciała w losowej ilości części składającej się na jedną instancję. Łączna liczba obiektów jest zmienna i wynosi 96±5 bytów. Największą dotąd zaobserwowaną instancją był pojedynczy podmiot stworzony z 128 części.''

SCP-PL-009-B

009 to w zasadzie najniższy względem numeracji obiekt napisany przeze mnie. Nie pamiętam okoliczności, ale w ostatniej chwili udało mi się wbić w ''pierwszą dziesiątkę'' na liście. Pisząc go, miałem zamiar stworzyć obiekt na miarę pierwszych SCP, czyli typowego potwora. A ponieważ standardy obecnie różnią się znacznie od starszych, sam potwór nie wystarczał. Chciałem również dodać mały smaczek typu gore, w postaci procedury uspokojenia tychże stworów, która sama w sobie smaczna nie jest. Historię jako tako wymyśliłem pod koniec prac nad raportem. Pan Wawrzyniec miał nazywać się tak nieprzypadkowo, gdyż Wawrzyniec to polski odpowiednik angielskiego imienia oraz nazwiska Lawrence, czyli w uproszczonej formie… Larry. :P

Inspiracją dla obiektu była kreskówka ''Steven Universe'', gdzie w jednym z odcinków na zasadzie sztucznego łączenia kryształów powstawały wrogie abominacje, takie jak np. potwór z rąk.

''Teren objęty anomalią SCP-PL-054, oprócz obniżania temperatury, oddziałuje na florę i faunę. Wszelkie rośliny w przyspieszonym tempie dążą do przerwy w wegetacji, jaka występuje naturalnie podczas okresu zimowego. Zwierzęta bezkręgowe i kręgowe poszukują miejsca do ukrycia się. Kręgowce zapadają następnie w stan hibernacji naturalnej, z pominięciem niektórych ssaków.''

SCP-PL-054

Obiekt szlifowany przeze mnie w dosyć średnim czasie. Nie długo, nie krótko. Utworzony pod koniec mojego ''szału'' na styl pierwszych obiektów SCP, co było ślepą gałęzią w moim rozwoju pisarskim. Obiekt z założenia miał być niegroźny, przyjazny, ale jego anomalia niebezpieczna dla otoczenia. Pisząc to, miałem przed oczami obraz porzuconego, zamrożonego dziecka, które jakimś cudem odżyło w nowej, lodowej postaci. Obiekt spotkał się ze średnim odbiorem, co nie zaskoczyło mnie, gdyż sam stwierdziłem, że ta praca do najlepszych nie należy. Mimo to, pozwoliłem sobie na połączenie tej postaci z legendarną osobą Dziadka Mroza, a używając gry słów z archaizmem w niej, wyszło Dziatek Mróz — różnica głoski, która w mowie może być zmiękczona z ''d'' do ''t''. Samo ''dziatek'' to przestarzały odpowiednik słowa ''dziecko''. W raporcie widoczny jest wątek nieznanej żeńskiej postaci, niewidocznej dla personelu, co jest bezpośrednim nawiązaniem do Śnieżynki — wnuczki Dziadka Mroza, oraz moim niekontynuowanym nigdy wątkiem późniejszego rozwinięcia pracy.

Inspiracją do napisania raportu było moje typowe rozmyślanie pod prysznicem nad kolejnym skipem. Czytając wcześniej o wadach płodu przeszedł mi przez myśl przypadek płodu arlekinowego. A że zima była za dwa miesiące… im dziwniejsze połączenie tym lepiej.

''Artefakt objawia swe właściwość anormalne zawsze, gdy zostanie użyty celem zakrycia dowolnego odpowiadającego rozmiarowo okna. Odkryto, iż obiekt działa anormalnie w godzinach od 23:00 do 4:00 czasu lokalnego. W momencie gdy od strony zewnętrznej roleta zostanie oświetlona przez dowolne źródło światła, na jej powierzchni rozpocznie się projekcja cienistych kształtów zwanych SCP-PL-059-1.''

SCP-PL-059 w fazie aktywnej

059 został napisany w dość krótkim czasie. Przedstawia obiekt, który nie zabija, nie cudzołoży, nie kra… (ku**a nie to) który nie jest bezpośrednio niebezpieczny. Obiekt to roleta. Rolety mają za zadanie odciąć nas od świata zewnętrznego abyśmy mogli w spokoju wypocząć w domowym zaciszu. Ale co, gdy to sama roleta zamierza nam w tym przeszkodzić? Obiekt ma na celu po prostu wystraszyć, zwrócić na siebie uwagę. Tak, na pewno znajdzie się ktoś z twardym snem albo mającym na tyle gdzieś byle straszki, że po prostu zignoruje starania obiektu. Pokrótce: to typowy straszak. No bo, obracając się na drugi bok, co zrobisz widząc machające do Ciebie ręce za oknem? (parter jeszcze ok, gorzej gdzieś 4 piętro) Jako że na etapie krytyki obiekt był ''za suchy'' dodałem wątek o rozprzestrzenianiu się anomalii. Nigdy nie wiadomo, kiedy roleta do nas zapuka… A ta ręka na zdjęciu to moja, jak coś :P Krzywa, wiem. :P

Inspiracją do stworzenia raportu była seria dziwnych incydentów z mojego dzieciństwa. Bardzo często miewałem przywidzenia wszelkiej maści, jedno z takich powtarzało się i miało związek z roletami w pokoju. Gdy długo na nie patrzyłem, nagle widziałem wystrzeliwujące od spodu okna ręce za szybą, konkretnie odbite cienie. To spowodowało fobiczny lęk w dzieciństwie przed patrzeniem na te rolety. Co do innych manifestacji: postać na palu to postać z jednego ze snów z dzieciństwa (pamiętam takie rzeczy, dar?), strach na wróble za oknem śpiewający Mazurka Dąbrowskiego. :V (NIE PYTAJCIE) Punkty świetliste to wyczytane w jednym pisemku o rzeczach paranormalnych wyznanie w liście w rubryczce dotyczącej nadnaturalnych wydarzeń w życiu czytelników owego pisemka. Pozdrawiam panią z Krakowa, która to wysłała i dziękuję za inspirację, jeżeli kiedyś to Pani przeczyta. :D Oraz mam nadzieję, że ''spotkanie'' więcej się nie powtórzyło.

''Po przejściu około 30 metrów [m] w głąb tunel gwałtownie kończy się w ogromnej sali o kształcie półksiężyca. Zarówno strop sali, jak jej ściany i posadzka zbudowane są z tego samego materiału co tunel. Analiza mikroskopijna ścian wykazała użycie bardzo dokładnych narzędzi bądź lasera, gdyż materiał obrobiony jest niezwykle gładko, co tłumaczy jego fakturę szkła. Interesującym faktem jest to, iż ściany utrzymują stałą temperaturę 18 [°C]. Użycie materiałów wybuchowych nie naruszyło tworzywa, natomiast ono samo intensywnie emitowało w czasie wybuchu jasnozielone iskry.''

Wejście do SCP-PL-062

To obecnie czwarty najstarszy raport jaki ostał się na wiki a napisany przeze mnie. Od tego czasu zmieniłem odrobinę formatowanie i kilka fragmentów. Pomysł i jednocześnie inspiracja wywodzi się od legendy o Księżycowej Jaskini link do Onetu, gdzie jest artykuł o niej) zmiksowanej z legendą o Agharcie. Starałem się jak najdokładniej odwzorować odnaleziony tekst i opisy miejsca, lekko jedynie w celach estetycznych zmodyfikowałem wejście. Księżycowa jaskinia to legenda o tajemniczej ''budowli'' w Tatrach Słowackich, głęboko w nieodnalezionej ponownie jaskini. Twór to komora w kształcie półksiężyca, wykonana z nieznanego materiału metalicznego, wykazującego charakterystyczne cechy. Agharta to kraina podziemnego świata, zamieszkana przez inteligentne istoty żyjące równolegle do nas. Jako że opowieści o niej nafaszerowane są nie lubianym przeze mnie mistycyzmem wschodnim, zrobiłem z tego podziemną krainę bardziej technologicznych istot, a jaskinia z raportu jest po prostu wejściem do ich świata. Nieudane eksperymenty Fundacji w środku lokacji wywołały szereg zjawisk, które mają odwzorowanie w rzeczywistości. Na świecie naprawdę pojawiają się samoistnie okrągłe, głębokie doły, a dziwny buczący dźwięk jest słyszalny na całym globie. Osobiście 2 razy miałem z nim styczność, w godzinach porannych: jak gdyby rozstrojona piła mechaniczna próbowała prześcignąć rozwaloną trąbę. Do tego ogłuszająco głośne i znikające nagle, jak gdyby ktoś wcisnął pauzę. Creepy, nieprawdaż? Skip nabiera siły wtedy, gdy czytając go na drugi dzień spotykasz się twarzą w twarz z historią…

''Pozostawiony samotnie, obiekt nie będzie zbytnio ruchliwy, powoli pełzając po podłożu, okazjonalnie podnosząc przednią część na kilkanaście centymetrów w górę, prezentując poszarpane elementy włókien konopnych.''

SCP-PL-063

Obiekt powstał, ponieważ chciałem napisać o linie, która wiesza ludzi. Przedmiot doskonały, ponieważ robi to, do czego był przeznaczony. Ładnym dopełnieniem idei było backstory, w którym dzieje się również ważniejszy element fabuły. W końcu nie każda od razu jest tworzona na stryczek. Sam raport napisany w dosyć krótkim czasie, ze względu na swoją prostotę. W raporcie użyłem eksperymentalnie dwóch nowych dla moich prac pojęć: Terytorium Potencjalnej Obecności Anormalnej oraz Dział Ezoteryki. Pierwsze z nich odnosi się do miejsca, o którym Fundacja dostała informację, że może, ale nie musi znajdować się coś nadnaturalnego, dlatego trzeba je sprawdzić. Dział Ezoteryki na pewno gdzieś już wystąpił wiele razy, ale dla mnie to po prostu osoby zajmujące się przedmiotami i zjawiskami uznawanymi za ''magiczne''.

''SCP-PL-065 jest radzieckim średnim działem samobieżnym SU-100. Obiekt pozbawiony jest oznaczeń wojskowych oraz numeru taktycznego. Tabliczka informacyjna obiektu zawiera numer seryjny 7358 oraz dane fabryki produkującej pojazdy wojskowe o nazwie "Морской георгин". Dochodzenie wykazało, iż takowy zakład nigdy nie istniał.''

SCP-PL-065

To mój najkrótszy raport i tym samym chyba najkrótszy na całej polskiej wiki. Sam raport napisałem w 20 minut a celem był po prostu lekki obiekt anormalny jak działo samobieżne strzelające małżami. Bo dlaczego by nie? A dlaczego akurat SU-100? Początkowo miał być ISU-152, ale zdjęcie… potem został SU-100. Był plan, aby był to Bat.-Châtillon 155… Ale SU też dobry… nie wiecie o co chodzi, nie?

Ten, kto kiedykolwiek oglądał ''Kryptonim: Klan na Drzewie'' (jest ktoś, kto nie? Tak myślałem, macie szczęście. :P) od razu rozpozna źródło inspiracji do napisania tego.

Dzięki pracy Silnik raport otrzymał nowe życie. Przez dłuższy okres czasu stał dosyć nisko oceniony w stosunku do reszty raportów, a informacja o mojej chęci usunięcia tego wywołała reakcję ku uratowaniu raportu. Obecnie sens skipa jest zachowany: ''suczka'' strzelająca małżami. Ale kryje się za tym głębszy motyw, powiązany z GRU dywizją ''P'', gdzie sowieckie plany ataku na Skandynawię zakładają użycie dosyć niecodziennych metod bojowych.

''SCP-PL-066-2 zdaje się być wymiarem, w którym jedynymi obiektami są: plac przy wyjściu z tunelu oraz pusta, płaska przestrzeń wokół niego.''

Plac w SCP-PL-066

Po prostu czekałem, aż napiszę tu zero-sześć-sześć. Więc, słowami wstępu, jest to mój chyba najbardziej udany raport, jeden z najwyżej ocenionych na witrynie polskiej, przez 2 lata numer 1. Już w pierwszych dniach od powstania ówczesna administracja doceniła tę pracę, bez wahania umieszczając na stronie głównej. A ja sam nie sądziłem, że osiągnie taki sukces. Dla mnie ten raport jest wyjątkowy i owiany mgłą tajemniczości. Dlaczego? Bo to chyba jedyny przypadek na wiki SCP (bynajmniej polskiej), gdzie autor sam boi się swojego dzieła, czytając je.

Raport powstał w niecałe dwie godziny, kiedy byłem jeszcze świeżym pisarzem SCP. Utworzyłem go w godzinach nocnych, zaczynając pisać około godziny pierwszej, w ramach tzw. ''nocy nadgodzin'', kiedy, zamiast spać, postanowiłem nadprogramowo napisać trochę raportów. Wyszły z tego trzy prace: usunięty dawno ''wystrzałowy kaktus'', kontynuowany na dniach, porzucony i dokończony ''Związek Socjalistycznych Republik Ziemskich'', oraz właśnie 066. Pisałem go z zalegającej w głowie inspiracji i pomysłu przygotowanego wieczorem, będąc jeszcze na sennym ''haju'' wynikającego z nieprzystosowanego do braku snu organizmu (nie są mi w smak popularne zarywania nocy nad grami). W dzień wprowadziłem poprawki wytyczone przez innych użytkowników, i w ten sposób raport został opublikowany. Dodatkowym powodem do zadowolenia jest fakt przetłumaczenia go na 2 języki: niemiecki oraz angielski.

Co była inspiracją dla tego raportu? Bardzo błahe rzeczy.

Niezniszczalna warstwa z kolorowego materiału została zaciągnięta z gdy ''Worms World Party'', gdzie w 1 misji samouczka, z racji nauki chodzenia, mapa była ograniczona przez barierę. Sam poziom miał teksturę właśnie kolorowych szmatek, potarganych i pozszywanych.

Betonowa pustynia, oraz pusty plac przy wejściu mają nawiązywać do surowości i braku życia w przemysłowych zakamarkach. Kiedyś coś zbudowano, przestało być potrzebne. Nawiało odrobinę śmieci, przez deszcz i śnieg się zbiło w filcowatą masę. Zaznaczyć chciałbym też, że to, co wyścieła 066-2, to nie sproszkowany beton w znaczeniu cement i dodatki do niego, lecz gotowy kompozyt przerobiony na miał. Skrawki materiału są jakby startymi fragmentami podłoża tekstylnego. A stwory? Hmm… Wymyśliłem światło na horyzoncie, ale pomyślałem, żeby zrobić je bardziej tajemniczym. I tak jakoś samo wyszło. Na początku myślałem o zwykłej latarni, ale była to tylko kilkusekundowa myśl.

''SCP-PL-073 w przeciwieństwie do podobieństwa gatunkowego z Malus sylvestris wytwarzają owoce identyczne do Malus domestica (jabłoń domowa). Pozyskany pierwiastek przeważający jest rozprowadzany na owocach na powierzchni egzokarpu tworząc warstwę o grubości zaledwie kilku mikrometrów okalającą cały owoc.''

SCP-PL-073

W przypadku tego raportu, chciałem po prostu napisać o złotej jabłoni mogącej egzystować w świecie rzeczywistym. Wymyśliłem sposób, w jaki tworzone byłyby owoce, skąd drzewa pobierałyby złoto, jednocześnie wiąrząc to z przystosowaniem strukturalnym rośliny. W międzyczasie pojawiło się założenie: skoro drzewo pobiera złoto, to co z innymi pierwiastkami, nawet, gdy jest ich przeważająca ilość? Tak powstał gatunek drzew, rodzących jabłka ze skórką z węgla, żelaza. Przepisany jeden raz ze względu na trafne uwagi użytkowników filii rosyjskiej. A ponieważ drzewo specjalizuje się w selekcji pierwiastków, musiałem nazwać ten gatunek drzewami Mendelejewa. Chociaż ładniej brzmi określenie "Jabłoń Mendelejewa".

''SCP-PL-079 to miniaturowa wioska wzniesiona według wzoru budowlanego [ZMIENIONO], popularnego pod koniec średniowiecza na ziemiach polskich. Osada wykonana jest w całości z szarej i brunatnej gliny oraz drobnych kawałków drewna różnych lokalnych gatunków drzew liściastych. Miejscowość jest całkowicie kompletna pod względem zabudowań — zawiera domy mieszkalne, budynki gospodarcze, kościół oraz różne miejsca handlowe.''

SCP-PL-079-1

Napisałem ten raport na podstawie snu z tego samego dnia, w którym zacząłem pisać raport. Co ciekawe, cała historia i zarys anomalii pozostał niemal niezmieniony w stosunku do inspirującego snu. Tak samo, była wioska, karłowaty dziwak, potwory z gliny. Jednakże, tam bandyci mieli trochę nowocześniejszy wygląd, a karzełki wystrzeliwane były z młyna za pomocą katapult. :V
Wyzwanie stanowił dla mnie wątek historyczny. Musiałem rozlokować odpowiednio wioskę, co jednak ostatecznie nie okazało się trudne — kiedyś było znacznie więcej lasów. Kolejnym problemem było w miarę rzetelne rozpisanie historii, lecz z tym też dałem radę. Zostałem poproszony o jakiś twist na końcu raportu, więc zmieniłem odrobinę fabułę, dodając dialogi z mieszkańcami i ostateczną reakcję na ich atak. Najważniejsze, że raport się spodobał, jest niecodzienny i oryginalny według mnie.

''Obiekt wykazuje oznaki istoty inteligentnej. Zauważono zdolność do podejmowania prostych wyborów logicznych. SCP-PL-089 potrafi samodzielnie się poruszać pod postacią niewielkiej skoncentrowanej chmury. Może dowolnie zmieniać swoją objętość, mieszając się z powietrzem z otoczenia celem zajęcia większej przestrzeni.''

SCP-PL-089

''Dziwny dym'', a pierwotnie ''Inteligentna chmura smogu'' to jeden z moich pierwszych raportów, drugi, jaki napisałem, czyli jednocześnie najstarszy mój istniejący do dziś raport. Był to równocześnie mój pierwszy Keter, poprawiany z początku wiele razy, aż dałem mu spokój na lata. Pamiętający poprzednie standardy, typowy obiekt który zabija, aby zabić, a zabić jak najwięcej osób. Obiekt poluje, kamufluje się, atakuje, bawi się ofiarą, zabija i pożera, aby zwiększyć swą objętość, dzięki czemu może jeszcze skuteczniej i więcej zabijać. Dodatkowo, gdy się zbliża, ochładza otoczenie i wydziela duszący swąd dymu. Typowy potwór. Ale w miastach zadymionych, nie wiadomo, czy wokół jest tylko zwykły dymek, czy kamuflujące się monstrum. :P

Tak jak mówiłem, to jeden z moich pierwszych SCP w czasach, gdy potwory tego typu były na topie. Pod koniec grudnia 2016 przepisałem raport, ale niestety w momencie, gdy miałem ''fioła'' na punkcie stylu pierwszych raportów SCP. Widać to m.in po cenzurze. Mimo to ta wersja jest lepsza od poprzedniej.

''Efekt anomalny pojawia się w losowych przedziałach czasowych, począwszy od 20 minut między kolejnymi manifestacjami, i cechuje się nieokreślonym czasem trwania, z czasem granicznym wynoszącym maksymalnie 30 minut trwania manifestacji. Wówczas pierwotne dno rury znika a zamiast niego pojawia się wylot do pomieszczenia, umiejscowiony w dowolnym miejscu na suficie pokoju.''

4 różne manifestacje na dnie 093.

Ten raport powstał z myślą połączenia wielu mniejszych idei w jedno. Głównym zamierzeniem było utworzenie obiektu-portalu do mini światów — pokoi, które to inspirowane byłyby moimi niezrealizowanymi pomysłami odnośnie obiektów SCP. Po drodze wymyśliłem jeszcze kilka lokacji, inspirując się snami z lat dziecięcych. Dobrym pomysłem było zaproponowane otworzenie raportu do kolaboracji, lecz praktyka pokazała inaczej… Ogólnie, słyszałem wiele pozytywnych słów odnośnie dziwności niektórych pomieszczeń.

Kilka słów o inspiracji. Jak wspomniałem, to zlepek niezrealizowanych planów i marzeń sennych. Aczkolwiek, sama rura przyszła z połączenia… w sumie też kilku snów. Otóż sama rura przyśniła się mi w postaci starego, skruszałego żelastwa oświetlonego od dna. Połączyłem to z innym, gdy przez małą dziurę w podłodze do piwnicy chciały wyjść zombie. :v No co, miałem z 6-7 lat. Pomieszczenie z manekinami, tukanem, pochodzą z koszmarów sennych. Jakkolwiek same tukany były pośrednie, i raczej mnie interesowały, tak co potem się stało… ogółem, wspomniane pomieszczenie jest inspirowane usuniętym przeze mnie raportem, ale o tym w innej części. Pozostałe pomieszczenia powstały a tu ze snu, a tu z chwilowej idei… pomogli mi także inni użytkownicy. A dlaczego piwnice? Bo zazwyczaj śniły mi się straszne, jak to dziecku. :P

''Wszelkie czynności fizjologiczne tłumaczone są jako stworzone celem jak najdokładniejszej imitacji organizmu człowieka, natomiast oddychanie jest uważane za mechanizm wentylujący wewnętrzne układy elektryczne, który może zostać w każdej chwili zatrzymany.''

Ja, robot.

W tym raporcie nie ma nic odnośnie filmu o tym samym tytule. :P Pomysł na ten raport narodził się nagle, brzmiał mniej więcej tak: tabletki wywołujące niezbywalne przeświadczenie o byciu robotem. No to zacząłem składać w całość. Musiałem trochę pokombinować odnośnie argumentów dotyczących "ludzkich" czynności życiowych u "robota", z resztą sam jego typ: początkowo miała to być niemal steampunkowa maszyna, potem przerzuciłem się na nowoczesną super zaawansowaną jednostkę. W ten sposób powstał ogół raportu. Troszkę tam musiałem dać drastycznych testów typu "patrz, bije Ci serce <otwarta klatka piersiowa, bebechy na wierzchu>, jesteś człowiekiem!", no co… :P Trudna była dla mnie fabularna część. Postanowiłem inspirując się "Rosyjskim eksperymentem ze snem" napisać podobny log testowy na grupce "robotów" pierwsza wersja z twistem nie wyszła, druga z dialogiem i nawiązaniem do praw robotów stoi do dzisiaj. Uważam, że raport wyszedł dobrze. Ale tak, nazwa eksperymentu jest słaba, wiem. :P

''Podmioty podczas konsumpcji wstrzykują do wnętrza żywiciela złożony organiczny związek chemiczny, powodujący szybką mutację materiału genetycznego ofiary, objawiającą się stopniowym i postępującym owłosieniem języka i oczu niezależnie od gatunku.''

Włosy na języku.

Raport ten powstał z chęci opisania w jakiś sposób dosyć ciekawego SCP Fuel. Podczas niektórych chorób bakteryjnych, grzybiczych, lub cukrzycy itd brodawki na języku mogą się pokrywać warstwą złuszczanego naskórka keratynowego, resztkami pokarmu i samymi mikroorganizmami, co powoduje upodabnianie ich do niewielkiej szczecinki. Oczywiście, nie są to włosy w dosłownym znaczeniu. W raporcie skorzystałem z tego zjawiska, czyniąc je bardziej niepokojącym (owłosienie oczodołów), przerabiając odpowiednio jako coś anomalnego.

Mimo wszystko, robienie sobie warkoczyków na języku nie jest wskazane. :P

''SCP-PL-108 został sklasyfikowany jako substancja mutagenna. Powierzchnia skażona związkiem zazwyczaj w ciągu około 3 minut pokrywa się charakterystycznymi sinozielonymi plamami, z czasem wydzielającymi rzadki śluz. Plamy to w rzeczywistości tkanka zmutowana w wyniku niezbadanego dotąd procesu, zmieniającego jej formę do miękkiej, zbitej masy.''

Ofiara SCP-PL-108

Przepisana wersja "Gazu Nirwany", raportu utworzonego… nie pamiętam, kiedy. Bądź co bądź, sam pomysł raportu — zielony gaz zamieniający w dymiącą mumię — powstał w czasach dzieciństwa w pomniejszym koszmarze sennym, kiedy to, z tego co pamiętam, jakaś mafia chciała to rozprowadzić, a ja widziałem już przemienione dziecko. :V Poprzednia wersja zakładała niemal wieczną egzystencję pod postacią pęcherza z przetransformowanym mózgiem. Obecnie zapewnia przyjemną, ale ohydną śmierć. Podczas, gdy Ty śnisz o raju, ciało oblepia się śluzem, zamienia w niego i stajesz się mumią. Z której po czasie ulatnia się ten sam gaz. Dodatkowym atutem jest pozyskanie, kiedy okazuje się, że gaz miał zostać użyty podczas I wojny, podpisany pozytywnym tekstem "Bilet do raju".

''Osoby znajdujące się w pobliżu strefy zamkniętej przy dłuższym okresie czasu często miewają stany lękowe. Stany te mogą zostać pogłębione jeżeli samotna osoba będzie przez dłuższy czas wpatrywała się w głąb mgły. Zazwyczaj podmioty wyrażają chęć dołączenia do grupy ludzi bądź znalezienia się w odległości którą osoby uznają za komfortową.''

Nie wchodź do lasu po zmroku.

To raport, nad którym pracowałem szmat czasu, dosłownie "po godzinach". Idea powstała w powtarzającym się wątku sennym, a dotyczącym istniejącego w rzeczywistości parku nieopodal mojego domu. W snach dokładnie identyczna anomalia: ciemno, mgła, ciarki, ale tam jeszcze nieznana siła wciągała do siebie. Istniała granica, za którą nie można było przejść. Nieużytym wątkiem jest obłęd osób, które spędziły tam noc. Zastąpiłem go nowym światem i innymi. Co ciekawe zapewne, czołgi i pociąg należą również do sennych historyjek. Czołgi się raz pojawiły jako wątek przesiąkniętego Wotem mózgu, a pociąg znajdował się po drugiej stronie lasu, zaraz za nim droga szybkiego ruchu (co akurat jest niezgodne z rzeczywistością, gdyż w realu znajduje się tam sklep meblowy, budynek mieszkalny i ulica). Z czasem pojawiały się różne tajemnicze zjawiska, np. słupy światła czy wędrujące drzewa, lecz tego też nie użyłem. Wielkookie zwierzęta pojawiły się przelotnie, ale podobnie jak czołgi uznałem je za treściwe i umieściłem w raporcie. Jeżeli mam być szczery, skip oddaje w 60% dziwny park ze snu. Z czasem przestał być dziwny, czasem się coś przyśni, ale to nie to samo. Szkoda. Ale do dzisiaj mam okazję go badać w snach i stanowi podstawę SCP fuel.

Ciekawostka: raport miał być napisany już ponad rok wcześniej, lecz pierwsza wersja była krzyczącym parkiem pełnym potworów. Z racji negatywnej opinii porzuciłem projekt, ale druga próba okazała się strzałem w dziesiątkę, a skip zebrał wiele pozytywnych opinii.

''Wszelkie wykonane badania miejsca anomalnego nie wykazały nienaturalnych wahań pola magnetycznego, występowania podwyższonej radiacji ani niezwykłych właściwości mogących wyniknąć z ewentualnego mikroklimatu. Pod względem chemicznym oraz fizycznym, SCP-PL-122 nie wykazuje żadnych nietypowych właściwości. Mimo to, zauważono, iż przedstawiciele fauny wydają się za wszelką cenę omijać obszar objęty anomalią.''

SCP-PL-122

Chciałem w tym przypadku napisać raport inspirując się biomem Corruption z gry Terraria. W trakcie pisania odszedłem znacznie od pierwowzoru, tworząc miejsce suche, ciche, wymarłe, jałowe. Tytułowe zepsucie to dosłownie sterylna pustynia bez jakiegokolwiek życia, które samo stara się omijać negatywne miejsce. Jak wykazały badania, nie ma żadnych czynników, które by za to odpowiadały…
Zepsucie dopada każdego, kto znajdzie się w jego obrębie, ale czy tylko?

''SCP-PL-126 to rzeźba przedstawiająca postać mężczyzny o dobrze zbudowanej, umięśnionej posturze, noszącego standardowy strój robotnika z połowy XX wieku. Postać przedstawiona jest w proporcjach 2:1 względem zwyczajnych rozmiarów człowieka, w lewej dłoni dzierży masywny młot kowalski, natomiast prawa jest wyciągnięta w geście powitalnym.''

SCP-PL-126

Gdyby nie brak weny, raport należałby do jednych z pierwszych napisanych przeze mnie. Ideał ZSRZ powstała już na początku mojej kariery na SCP, a który to planowałem napisać podczas ''Nocy Nadgodzin'' razem z SCP-PL-066. Był to jedyny raport, który nie wyszedł zwycięsko z wyzwania, a zbytnie przekombinowanie spowodowało, że porzuciłem projekt na następne 2 lata. Kiedy ruszyłem go, zacząłem skrobać bodajże 4 miesiące, aż nie zakończyłem obecną formą. Głupia inspiracja memem ''Priwiet - Gospodin Kenobi'' podała mi na myśl postać właśnie ''Gospodina'' — byłby on tą pozytywną/negatywną postacią, rewolucjonistą, którego nikt nigdy nie widział. Krótko potem nagle dostałem olśnienia, jak ten fakt wyjaśnić… dalsza fabuła potoczyła się jak głaz ciśnięty ze zbocza, wyjaśniając pozytywny wydźwięk całej ludzkości na niemal niewolniczą komunistyczną utopię. Jednocześnie stwierdziłem, że odpowiednią klasą dla tego raportu będzie Thaumiel. Do dzisiaj słyszę, że to Thaumiel nie jest, lecz ja z tego miejsca bronię swojej racji jako osobisty kanon, w którym Thaumiel to obiekt właśnie tego pokroju — stanowiący szczególne zagrożenie, jednocześnie pomagający (zwykle nieświadomie) Fundacji w niwelowaniu anomalii. W końcu coś w alternatywnym świecie spowodowało, że wszystko na Ziemi przestało być nadnaturalne, ku chwale szczęścia klasy robotniczej.

''SCP-PL-131 porusza się ze średnią prędkością około 17 000 [km/s] w ruchu przeciwnym do tras innych obiektów orbitalnych. Obiekt nie zmienia swojej trasy orbitowania wokół Ziemi, wykazując właściwości anomalne zawsze, gdy znajdzie się nad położeniem geograficznym o współrzędnych ██º██'█.███" N ██º██'██.███" E (terytorium Polski).''

SCP-PL-131

To jeden z nielicznych raportów napisanych stricte pod zdjęcie. Fotografia kojarzona z ''Black Knightem'' i teorią konspiracyjną wokół niego zainspirowała mnie do opisania go jako obiekt SCP. Długo kombinowałem, co obiekt mógłby robić. Ale jako największą rolę raportu uważam przełamanie niepisanego ''tabu'' obiektów SCP-PL, polegające na twierdzeniu ''co polskie musi być polskie'' w znaczeniu starania się tworzenia raportów odnoszących się jedynie do naszego kraju. Tu również przełamałem kolejną barierę jaką jest zabezpieczanie przez filię polską obiektów kosmicznych. W końcu Poland cannot into space. :P Trochę zaznaczyłem ten fakt w opisie, ale póki co, nikt się do tego nie przyczepił.

A jakiś czas potem okazało się, że na filii angielskiej jest raport z tym samym zdjęciem, leżący tam od co najmniej kilku lat. :V

''Na podobizny 134-1 podmiot reaguje agresywnie, dążąc do ich zniszczenia wszelkimi możliwymi w danej sytuacji sposobami.''

Nigdy jej nie podaruję.

Idea napisania obiektu przyszła dosyć nagle. Zaczęło się od rozmyślań nad jedną z wielu możliwości rozpoczęcia zupełnie nowego życia. Dobrym przykładem jest osoba trans, która praktycznie staje się kimś dosłownie innym z wyglądu, tożsamości itd. Nikt nie myśli o tym sentymencie do poprzedniego życia, gdyż zwykle się go pozbywają, po to w końcu przechodzą metamorfozy. A co, jeżeli ktoś by chciał odprawić pogrzeb swojego dawnego ja? Może i jest to symboliczny, ale w teorii ta dawna osoba umiera, znika. A co, jeżeli z jakiejś przyczyny to dawne "ja" pragnie zemsty za pozbycie się z życia na zawsze? Mała psychologiczna zagwozdka. W każdym z nas może istnieć ta część męska i żeńska. Tylko, że gdy między nimi dochodzi do konfliktu, w tym przypadku lepiej schować się za rogiem.

''To urządzenie piszące jest skuteczne, aczkolwiek osobiście preferuję zwykłe gęsie pióro.''

SCP-PL-135

To obiekt, który kilka lat temu usunąłem z powodu niskiego zainteresowania i po prostu słabej historii. W internecie można znaleźć starą wersję raportu (bodajże na Wykopie go widziałem) i porównać do tej. Tak, nad tym raportem myślałem bardzo długo. Jego jakość, długość i możliwości przerosły wszelkie moje oczekiwania i wczesne plany. Spora ilość zdjęć to nic w porównaniu z historią, którą przedstawia nam pierwotnie zepsuty robot, jeden z trzech, które wydawały się być jedynie maszynami śmierci przybyłymi na wagonie kolejowym. Wersja pierwotna czynności przechowawczych pochodzi z usuniętej wersji raportu, o której wspomniałem, jednocześnie będąc pamiątką po niej, pomnikiem po słabym skipie, z którego po kilku latach wraz z lepszym doświadczeniem pisarskim powstało to dzieło. Praktycznie, sens jest taki sam. Można rzec, że to rewrite starego PL-035 (miał być nim znowu, ale pozycję zajęli, ta jedyneczka nie robi różnicy). Dosłownie natchnął mnie geniusz Wielkiego Konstruktora.

''SCP-PL-136 został przystosowany do użytkowania go jako narzędzie badawcze, tworząc urządzenie o desygnacie O136-G12, nazwa zwyczajowa „Mechaniczne Oko”.''

SCP-PL-136, od dawna chcialem to narysować!

Jeden z moich wcześniejszych obiektów, pamiętający początki pisarstwa tutaj. Ogółem został napisany jedynie dla wykorzystania ówczesnego tagu ''oko''. Nazwa nawiązuje oczywiście do Terrari, gdzie występuje przedmiot o identycznej nazwie.

Pierwotny zamysł i działanie obiektu zostały zachowane: oko te jest kamerą, którą możemy widzieć każdą długość fali elektromagnetycznej, czyli nie tylko światło widzialne. No i w sumie to jest lwia część raportu, opisy, jak działa każdy tryb pozwalający na widzenie tych fal. Jest to ostre sci-fi, prawdopodobnie nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości, wszystkie te opisy są jedynie moim wymysłem, podpartym lurkowaniem w wikipedii, stronach o falach EM i podpytaniem osoby, która hobbistycznie interesuje się fizyką.

Stary obiekt był… nudny. Działał sam, nie wiadomo jak, ruszał się, znaleziono go w starych bunkrach niemieckich bla bla bla, jeden z trybów pozwalał na widzenie cieni, które pokazane były na obrazku znanym z mema (wtedy jeszcze nie istniał) ''me and the boys in creative mode''. Po znalezieniu licencji tego obrazka musiał zostać usunięty, więc smaczek raportu znikł, powodując jego usunięcie. Obecna wersja przedstawia obiekt, który Fundacja czynnie wykorzystuje (pierwszy polski raport z białym poziomem zagrożenia!), ma nawiązanie do pewnego pana, który lubił majsterkować, oraz oczywiście zawiera fragmenty poprzedniego smaczku. Miejmy nadzieję, że ta wersja na stałe zagości na liście polskiej.

''SCP-PL-166 może być często utożsamiany z tradycyjnie pozostawianymi na miejscu pochówku źródłami światła, gdyż poświata ze względu na swoją niewielką jasność może być pomylona z dogasającą, żarzącą się świecą.''

SCP-PL-166

Idea napisania takiego oto obiektu zrodziła się dosyć krótko przed samą publikacją, natomiast początkowe fazy kreowania pomysłu zaczęły powstawać już lata temu. Zawsze podziwiałem cmentarze po zmroku, spowite tajemniczymi, intrygującymi punktami palących się w ciszy zniczów. Niestety nie wiedziałem, w jaki sposób poruszyć bardziej ten wątek. Jakiś czas później zrodziła się kolejna myśl: obiekt, zapewne roślina, żywiący się zwłokami i dzięki temu utrzymujący swoje właściwości. Najciekawsze jest to, że drzewa rosnące na cmentarzu poniekąd mają bardzo dobrą glebę, ale to w ramach funfactu. Ostatecznie wyszło połączenie: coś imitujące znicze i żywiące się zwłokami. Czy musi być straszne? Nie, jest piękne w swej okropności. Połączenie tego z grzybem było oczywiste: grzyby zawsze spoko, a do PZGA można podpiąć wiele ciekawych rzeczy. Finalny obiekt to grzyby, które świecą. Robią to, bo żywią się substancjami ze zwłok. Rodzaj grzyba użytego w raporcie jest nieprzypadkowy. Xylaria longipes, czyli Próchnilec długotrzonkowy, ze względu na swój niecodzienny kształt jest nazywany palcami umarlaka — w dawnych czasach ludzie sądzili, że są to wystające palce z zakopanych zwłok bądź jakiejś mary, która zaraz wyskoczy na nas z zamiarem co najmniej negatywnym.

''Obiekty te są anatomicznie dostosowane do przechwytywania podmuchów powietrza i przekształcaniu je w fale dźwiękowe o określonej tonacji oraz natężeniu zależnym od aktualnej siły wiatru, co upodabnia je funkcjonowaniem do prostych instrumentów aerofonicznych''

Dźwięki powodują grzybicę.

Obiekt ten opiera się na pewnej idei, jaką jest przenoszenie zarodników/nasion jakiegoś organizmu przez dźwięk, muzykę. Wystarczy usłyszeć anomalny dźwięk, żeby zostać zainfekowanym. Pierwsze próby napisania takiego obiektu obejmowały coś w rodzaju grzyba, który wytwarza… płyty gramofonowe. Na nich byłaby zapisana muzyka, która właśnie ma takie działanie. Ale każdy organizm dąży do rozmnożenia, zatem to rozwiązanie jest niepraktyczne: kto będzie chodził po lesie i zbierał płyty, żeby ich posłuchać? Dalsza próba była pierwowzorem tego raportu, w którym to wytwarzane przez organizm grające narośle same miały by pompować powietrze do swojego wnętrza. Zbytnie przekombinowanie. Obecna forma narodziła się po wszystkich rozmyślaniach, a połączenie z dwoma nowymi polskimi GoI jakoś dopełniło całości.

'' SCP-PL-194-A to korytarz przypominający z wyglądu część państwowej placówki przedszkolnej: ściany pomalowano w jasne, ciepłe barwy, na zawieszonych tablicach korkowych prezentowane są rysunki, których autorstwo przypisuje się dzieciom w wieku około 4-5 lat. Dodatkowo, widoczny jest wieszak na ubrania, szafka na obuwie, oraz donica ze sztucznym osobnikiem palmy kokosowej wysokości 1 metra [m].''

Rysunek z SCP-PL-194-A

Jeszcze jeden raport powstały we śnie. Właśnie tak wyglądało to, co przyśniło mi się pewnej nocy. Pokój, niemal przedszkolny, wielki chodzący futrzak zmuszający do zabawy. Postanowiłem to rozwinąć i w przeciągu miesiąca powstał ten oto raport. To prawdziwa kraina szczęśliwości dla każdego dziecka. Ciągła zabawa, chodzące pluszaki zapraszające na barana, pełno zabawek, zjeżdżalni, basenów z kulkami, a słodyczy i niezdrowego jedzenia jest bez limitu. Czegóż chcieć więcej? W czasie zabawy przestaje się zwracać uwagę na wychudzonych, pozbawionych emocji człowieczków, którzy wydają się nie mieć wyboru i akceptować swój los? Akurat inspiracją do utworzenia ich była okładka jednego z albumów zespołu deathmetalowego ''Bloodbath'' (mefiu się śmieje cnie? :>). Usunąłem kilka szczegółów, a i zdjęcie udało się znaleźć, pasujące do całokształtu i na odpowiedniej licencji. Największym trudem było napisanie dodatku. Chciałem tu stworzyć dokładny dokument naukowy, zawierający najdrobniejsze dane i logi badawczo-eksploracyjne. Dopełnieniem fabuły jest ostatni log, którego zakończenie chciałem zwieńczyć twistem, a który to nie wyszedł w początkowej fazie. To zdarzenie także pochodzi ze snu, i wyglądało niemal dokładnie tak samo, jak w raporcie, pomijając akcję ratunkową. Ja byłem akurat tym, który uciekł. No cóż.

Uważam, że po lekturze tego raportu już nigdy nie spojrzycie tak samo na żadną salę zabaw.

''Jeżeli nastąpi udokumentowane odkrycie SCP-PL-206 wraz z poznaniem bezpiecznej metody podróżowania do lokacji, rozpoczęcie eksploracji badawczej jest priorytetem.''

SCP-PL-206

Raport, który kisił się na sandboxie kilka miesięcy, ale znalazł potencjał w udziale w Konkursie 200. Od dawna chciałem napisać raport o moim ukochanym modzie do Minecraft (znowu), jakim jest Aether Mod. Naprawdę długo, oj bardzo długo, zajęło mi rozważanie i układanie całej rzeczywistości, sposobu podróży do niej. Postawiłem na jednorazowe spotkanie Fundacji z tym wymiarem, żeby nie zagłębiać się w szczegóły podróżowania do niego i pozostawienia dozy tajemniczości. Fundacja nie mogąc swobodnie dostać się do wymiaru, nie może do niego podróżować. No dobra, ale w takim razie skąd w ogóle wiadomo, że ten świat istnieje? Historia z zaginionym samolotem, uratowanym załogantem i przygodami, które przeżył, długo układały mi się w głowie. Może przesadziłem trochę w niektórych miejscach, ale postarałem się jak najlepiej zrobić ten wymiar, aby przypominał Aether, bez popełniania jego kopii czy plagiatu. Jest to w całości wymiar wymyślony przeze mnie, jedynie inspirowany modem. Problem stanowiła klasa: co zrobić, gdy Fundacja nawet nie wie, czy obiekt istnieje, ale ktoś powiedział, że jest i wygląda na to, ze nie kłamie? Nawet miał na sobie poniekąd dowody na istnienie czegoś, ale nie mogące jednoznacznie tego stwierdzić? Tak, wymyśliłem klasę ezoteryczną (nie, nie jestem cool kid), która miała mieć nazwę Aether, ale ostatecznie wziąłem Ether — to znaczy to samo, a nazwa klasy wybranej przeze mnie pochodzi od historycznego, odrzuconego naukowo ośrodka, w którym miały przemieszczać się fale elektromagnetyczne i światło. Jakoś dało radę. Minusowanie tego za opowieść w raporcie jest na dzisiejsze standardy wyssane z dupy według mnie. :P

Ku chwale moa!

''Podmioty są informowane, iż wspomniana komisja, podsumowawszy wszystkie niepowodzenia adresata, stwierdza konieczność jego śmierci w jak najszybszym możliwym terminie.''

SCP-PL-239

Napisanie skipa w dwie godziny (myślenie dwa dni) po nagłym doznaniu olśnienia na kolejny pomysł. No dobra, może nie jest to jakiś super wystrzałowy skip, ale imo treściwy. Sama idea odnosi się do często obserwowanej chęci popełnienia samobójstwa przez osoby z ciężką depresją — szukają one wówczas skutecznej metody, a przynajmniej sobie ją wyobrażają… i nagle pojawia się obok nich taki liścik. Co może być gorszego? Podpisanie go. Ale nie jest to kolejny obiekt, który zabija bo tak, tylko poniekąd ma w tym jakiś ukryty cel. W przypadku, gdy osoba chcąca swojej śmierci nie podpisze cyrografu, los może jej to wynagrodzić. Jakieś lepsze spojrzenie na życie, przełomowy moment? Tak, nie złożenie podpisu pod swoim własnym wyrokiem.

No i miałem niezły problem z klasą. Obiektu nie można zabezpieczyć, to w sumie kusi keter, ale obiekt jest… nie oszukujmy się, nie sprawi większego problemu, nawet nie ma jak go przechowywać, a nawet jak już, to po czasie przestaje być anomalny. Dziękujmy ENG i ich liście klas ezoterycznych za tikoderonge (tak to czytam) i jej znaczenie ''obiekt nie może być przechowywany, ale nie musi być przechowywany''. Char… znaczy masło maślane.

''Witaj pracowniku. Niestety muszę przekazać złą wiadomość… otóż, tu nie ma żadnego SCP. ''

Bakłażan.

Dosłownie na każdym kroku widać, że inspiracją dla raportu była gra był program ''There is no game''. Po zagraniu zapoznaniu się z grą programem po prostu musiałem, no musiałem napisać takiego SCP. Od razu wiedziałem, że numerem będzie pozycja 000, czyli nic, ponieważ nie byłby to SCP. Zadania z gry programu musiałem na potrzeby nie-raportu mocno okroić, pozostawiając nieco zabawną i irytującą niespodziankę na końcu strony. Najlepszym elementem gry programu był kolo przekonujący do tego, że (słusznie) to nie jest gra, tak w tym przypadku więc mamy anomalię przekonującą do tego, że nie jest obiektem SCP. Dowiadując się o tym na samym początku, jesteśmy skutecznie powstrzymywani od dalszego, niepotrzebnego zapoznawania się z treścią strony, która nie jest raportem SCP. Dalsza część akcji toczy się, gdy przejdzie się mini zagadkę. Z różnicy ocen pomiędzy stronami wnioskuję, że dotarło do niej gdzieś około 60% użytkowników. Widoczny jest tam również wewnętrzny mem z tamtejszego okresu, a bardzo popularny na polskiej SCP, związany z pewnym smacznym i zdrowym warzywem.

A tak na marginesie, po co klikacie w link? Tam nie ma żadnego SCP.

''Podmiot nie zwraca uwagi nawet na propozycję „pomocy” mającej zapobiec sytuacji jego „bycia kioskiem”''

SCP-PL-020-J

Raport powstał jako spuścizna po in-joke związanym z tłumaczeniem ''kolorowych testów'' SCP-093 przez Mefioo9, kiedy to z sensu merytorycznego opisu działania kołowrotka na trawie (?) wyszło coś w stylu ''rany boskie jestem kioskiem''. Dla uczczenia tego, napisałem taki oto skip o krzyczącym kiosku. Dzisiaj ten żart jest dawno zapomniany, ale sam raport widać, że się trzyma samodzielnie, pomimo braku wiedzy o pierwotnym dowcipie. Sam chciałem kilkakrotnie usunąć raport, pomimo wysokiej oceny. Ale, skoro lud chce, to po co zabierać?

''Całą ilość obiektu należy przechowywać w suchym i chłodnym miejscu.''

Ten pixelart został wyprany w SCP-PL-100-J!

Gra słowna ''Perwol''/''Wpierdol'' spowodowała powstanie tego niechybnego raportu. Jest to również mój pierwszy obiekt joke, jaki napisałem. Żartem jest to, że ten się utrzymał, w przeciwieństwie do pierwszego ''zwykłego'' raportu. :V

Budzący kontrowersje, dla jednych udany i zabawny, dla drugich durny i beznadziejny. Raz bliski usunięcia zdołał się odratować, pozostając raportem z w miarę dobrą oceną. A co ja o nim myślę? Cóż. Mój pierwszy joke, może i nie najwyższych lotów, ale ja się do dzisiaj śmieję.

A do póki pozostawia śnieżnobiałą biel (to brzmi dziwnie, wiem), niech sobie leży.

''Podczas korzystania z SCP-PL-2004-J testerzy słyszą pewną muzykę.''

Tester korzystający z SCP-PL-2004-J.

Starsi użytkownicy na pewno zrozumieją, o czym jest ten raport. Bo kto nie znałby tego cholernego szarego żabola, spopularyzowanego przez przeróbkę ''Axel F'' a następnie wałkowanego przy innych remiksach, które były wtedy popularne jak dzisiejsze wytwory disco polo? No właśnie (CO TO ZNACZY ''JA NIE ZNAM???''). Jako obiekt SCP wyobraziłem sobie kolesia popierdzielającego na niewidzialnym motorku. Ten widok był po prostu tak udany, że musiałem to napisać. W miarę ładnie i składnie opisałem wszystko, przeglądając raz jeszcze teledysk żabola. Cały żart i jednocześnie strzał w przeponę zawiera się w jednym momencie, ale nie będę spojlerował. ;) Sam numer nie jest przypadkowy. Robiąc research, chciałem zawrzeć w nim symboliczną datę, w zasadzie rok, kiedy żabol ukazał się po raz pierwszy i najpierwszy. Wiedziałem, że będzie to około 2003-2005, ale data była dla mnie malutkim zaskoczeniem mimo to. Początkowo był nisko oceniony, ale wyróżnienie na stronie głównej spowodowało szybki wzrost oceny na ponad 20+, czyniąc dzisiaj najwyżej ocenionym polskim raportem joke.

A ring ding ding ding d-ding baa aramba baa baa barooumba!

''Jeżeli nie ma uzasadnionej przyczyny, nie należy podejmować działań powodujących zakłócanie spokoju SCP-PL-058-EX.''

SCP-PL-058-EX

Raport ten pierwotnie wisiał na liście głównej pod tym samym numerem. Fabuła była identyczna: obiekt opisywał latające wieloryby, dosyć popularny wątek mistyczny w popkulturze. Skip ten był tak wiele razy przepisywany, że aż na asku padło pytanie odnośnie tego dziwnego zjawiska. Fakt faktem, wersja po wersji szlifując te stworzonka doszedłem do wniosku: Fundacja wie o nich niemal wszystko, nie są niczym niezwykłym w rozumieniu słowa anormalności. Czyżby to miał być obiekt… zrozumiany? Ostatnie przepisanie skierowałem właśnie w tę stronę. Jako, że byłem wtedy starszym sierżantem w pisaniu, postanowiłem podjąć się napisania swojego pierwszego raportu ex, który na dobrą sprawę byłby drugim ogólnie na polskiej witrynie SCP. Zapoznałem się ze specyficznym stylem obiektów EX, po czym rozpocząłem pisanie. Zauważyłem pewną rzecz, a dokładnie określanie trzech rodzajów obiektów jako najtrudniejsze do napisania: joke, ketery i humanoidy. Tylko że takich jest w pizdu, a exów nawet na wiki angielskiej jest garstka. Definicja musi być spisana na nowo? Wracając do wielorybów. Praktycznie wszystkie obiekty są w jakiś tam sposób krótkie, anomalia jest dziwna, ale tu postanowiłem całkowicie opisać funkcje biologiczne latających wielorybów, nie pomijając żadnego elementu. Wyszedł trochę artykuł z Wikipedii, ale jak na pierwszy EX było dobrze. I w tej postaci obiekt przetrwał do dziś.

A najbardziej podoba mi się rozwiązanie ze zmianą "trybu" z lotu na nurkowanie i na odwrót…

''Każda osoba przebywająca wewnątrz SCP-PL-120 doświadcza uczucia niepokoju i potęgującego się wrażenia obecności podmiotów trzecich.''

Czy tylko ja widzę tam kogoś?…

Obiekt nazywam potwierdzeniem swojego monopolu na polskie raporty zrozumiane. Sam pomysł powstał dosłownie w jednym momencie, podczas oglądania telewizji. Usłyszenie zdania ''tam tylko grzybem straszy'' pobudziło ten zastany trybik pomysłów na SCP i poskutkowało myśleniem przyczynowo-skutkowym. Grzybem straszy w domu, to znaczy że jest coś strasznego i to za sprawą grzyba. Ale skoro grzyb jest odpowiedzialny za straszenie, to sam dom nie jest anomalny. A jeżeli grzyb wywołuje jedynie halucynacje i wiemy, jak to robi… bingo! I w ten sposób powstał kolejny polski EX. Bo exa pisze się albo od razu, albo wcale. :P

''Próby rekonstrukcji z pozyskanych szczątków wykazały, iż zewnętrza część sfery pokryta była kilku mikrometrową warstwą chemicznie czystego złota.''

SCP-PL-247-2

Obiekt ten powstał ze względu na mój niedosyt związany z pisaniem kolejnych raportów EX, których w tamtym okresie byłem miłośnikiem. Po sukcesie wielorybów one same były jedynym raportem zrozumianym na polskiej wiki, więc chciałem odrobinę powiększyć arsenał. W sumie nie wiem dokładnie, z czego wziąłem inspirację. Tytułowy kosmita powstał ze szczątków pamięci o jakimś tam filmie zobaczonym przypadkiem we fragmencie w dzieciństwie. Było tam coś, jakiś koleś strzelił w kogoś z jakiegoś super dziwnego pistoletu, a ten zamienił się w plastikową skorupę z pulsującym rdzeniem, który powoli gasł. Pamiętając to, stworzyłem małego człowieczka, który na skutek wypadku i tęsknoty za domem zaczął dosłownie gasnąć. 247-EX jest zatem historią o rozbitku, który umarł w smutku i samotności z dala od domu, a Fundacja nie rozumiała go i nie potrafiła pomóc.