Fundacja SCP

Na pierwszy rzut oka drażni mnie pośpiech pisowni. Zobacz:

Zimny listopadowy wieczór 1982 roku. Pan Mariusz - zasłużony oficer Milicji Obywatelskiej - kończył swój patrol i powoli zaczął kierować się w stronę komendy. Myślami był już w łóżku ze swoją żoną Małgorzatą. Planował czym prędzej wrócić na komendę, a potem do domu, żeby położyć się obok niej.

Nagle coś błysnęło przed maską Fiata 125 p w charakterystycznych barwach i milicjant zaczął gwałtownie hamować. Niecałe 2 metry od samochodu zmaterializowała się dziwna metalowa kapsuła. Pęd samochodu był zbyt wielki i kolizja była nieunikniona. Rozległ się głośny huk, kiedy duży fiat rąbnął w stalową konstrukcję.

Dowiadujemy się tu o:

• Dacie wydarzenia
• Bohaterze, jego stanowisku i rodzinie
• O pojeździe
• O samym wydarzeniu

Uważam, że to za dużo. Może być to wybór stylu pisarskiego, ale miej na uwadze autorze, że gryzie mnie to. Podobnie brak przerw między dialogami. Linijka przerwy byłaby wskazana, gdyż bardzo ułatwiłaby czytanie i zorientowanie się w bloku tekstu.

Tak przy okazji, skąd ta moda na stosowanie / jako separatora? Nigdy nie widziałem tego w Polskim systemie.

Przeczytajcie sami.

To poważnie wpływa na moją ocenę. Nagle zwracasz się do czytelnika, i to jeszcze poprzez link zewnętrzny. O wile bardziej widziałbym to w dyskusji, niż w opowieści.

Przeszkadza mi niski profesjonalizm agenta. Udzielony jako eskorta anomalii pozwala jej się upić, wtrąca się w nieswoje sprawy, zwraca na siebie uwagę strojem (to pierwsza sprawa, od razu zmienia się trój na adekwatny do epoki), dość losowa anomalia i jej reakcja (nie mogli po prostu obejść? Ile osób widziało piankę, niesienie kamienia i podobne? Co jeśli kamień emanowałby aurą, promieniowaniem czy zagrożeniem poznawczym? Użycie pianki było strzałem jeden na tysiąc). Zdarzają się też literówki i błędy wynikające z pośpiechu.

Bardziej podobało mi się to w szkicach. Tutaj wydarzenia są zbyt nieprawdopodobne, stworzone jakby na siłę. Bohaterom za dużo się udaje przy zbyt małych staraniach i czytając musiałem wiele za nich usprawiedliwiać.

Z tych dobrych spraw to z pewnością pierwsze części dialogów i budowanie postaci stoi na atrakcyjnym poziomie. Brzmią prawdziwie, w przeciwieństwie właśnie do wydarzeń.

Przechodząc do oceny: zdecydowałem się na głos neutralny. Nie jest to wybitna praca, ale nie chciałbym jej usunięcia. Z całą pewnością wymaga poprawek. Mimo wszystko jednak nie uważam czasu na lekturę za stracony.

Przyznam, że był pośpiech. Jednego dnia pomyślałem, żeby wstrzymać się z pisaniem na konkurs i zająć się tłumaczeniem. Kiedy nabrałbym więcej doświadczenia dokończyłbym opowiadanie i wtedy wrzucił jak zwykłą pracę. Jednak po około tygodniu jakoś zmieniłem zdanie i postanowiłem się pośpieszyć. Jako, że to praca na konkurs błędy poprawię po jego zakończeniu, a w międzyczasie pomyślę nad zmianami i poprawkami jakie będę mógł jeszcze wprowadzić,

Co do zapisu dat z / uznałem, że bardziej pasuje do zapisu z kamer.

Muszę zgodzić się z Wanną co do błędów w fabule. Choć wyrażając swoją opinię w szkicach nie zwróciłem na to uwagii. Myślę, że wynikło to z dwóch rzeczy.

Po pierwsze uwielbiam wszelkie motywy związane z podróżami w czasie. Zwłaszcza jeśli są wykonane choć z odrobiną pomyślunku.

Po drugie głowne postacie zostały dobrze sportretowane, czuć, że mają charakter.

Oczywiście należy zawsze mierzyć ku perfekcji i w parze z dobrym pomysłem i postaciami powinna iść dopracowana fabuła.

Niemniej ponieważ dobre strony okazały się być wyraźniejsze od słabych, a także liczę na rozwój koncepcji i bohaterów, opowiadaniu daję "+". :)

Ale jeśli niedociągnięcia w fabule przejdą na kolejne prace, w innych ocenach będę bardziej surowy.

"Smaczne Czosnkowe Pierogi"

Nie lubię takich nazw powstałych ze skrótowca SCP. Według mnie to tylko głupie lolfoundation, poważna organizacja nigdy nie rzucałaby "śladem" swojej egzystencji na wszystkie strony.

SCP-PL-150

Oj, ryzykowne zagranie. Biorąc pod uwagę że 150 jest wolny i otwarty, każdy może pod tym numerem utworzyć wszystko w każdej chwili, przez co fabuła opowieści będzie sprzeczna z treścią raportu. Anomalna śpiewająca puszka po fasoli¹ nijak ma się do podróży w czasie.

Podobnie jak inni wyczuwam pośpiech fabularny i techniczny. Nie mniej jednak, jest w porządku. Mogę dać plusa bo czytało się dobrze.

Ale to zwrócenie się do czytelnika i link zewnętrzny faktycznie bym wypieprzył.

Mógłbym się tu przyczepić do błędów, dziwnie brzmiących zdań i tak dalej. Ta praca nie jest wybitna, to trzeba przyznać. Ale pomimo to, coś mnie w niej ujęło. (Bardzo możliwe że podróże w czasie :D)

W każdym razie, na ten moment daję plusa, ale bardzo chciałbym by po konkursie ta praca została zrewidowana i pozbawiona tych wszystkich błędów.

Planuję zrobić całą opowieść od nowa, biorąc pod uwagę posty z dyskusji oraz własne przemyślenia.
Głównie chciałbym uwypuklić charaktery obu bohaterów, tak żeby akcja skupiała się po równo na obu z nich. Czuję, że Mariusz jest postacią o niewykorzystanym potencjale i można by "wycisnąć" z niego więcej.
Chcę, także żeby Pan Mariusz był wyraźnie postacią komiczną, a z kolei Michał - mniej "badassową".
Wszystko postaram się bardziej rozpisać i skupić się na jednym celu - rozśmieszeniu czytelnika. Teraz czuję, jakbym sam właściwie nie wiedział jaka ma w zasadzie być ta opowieść.
Być może zmieni się trochę plan wydarzeń, ale nie chcę zmieniać go za bardzo.

Póki co obmyślę wszystko dokładnie i kiedy będę miał już wszystko ułożone przystąpię do pisania. Mile widziane są także propozycje i opinie o obecnym stanie, czy zmianach, które planuję wprowadzić.