Karaluch pod wpływem SCP-4878
Identyfikator podmiotu: SCP-4878
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-4878 jest trzymany w Ośrodku 119 wewnątrz szafki przechowawczej wyposażonej w klatkę Faradaya.
Opis: SCP-4878 to małe (mające 35 cm długości) jajowate, metalowe urządzenie sygnalizujące, które wpływa na zachowanie karaluchów.
SCP-4878 ciągle emituje kilka nachodzących na siebie częstotliwości radiowych, które wywierają anomalny efekt na karaluchach w promieniu około 700 m. Dotknięte karaluchy utworzą jeden duży rój i przejdą tymczasowe zmiany fizyczne i społeczne włączając w to zwiększony metabolizm, zwiększoną wrogość w kierunku bytów nie będących karaluchami i znacznie zmniejszoną niechęć do światła.
Rój karaluchów będzie poruszać się w zgodzie jako jedna jednostka podążająca za jedzeniem, a mała część karaluchów będzie niosła SCP-4878 w taki sposób, by podmiot był blisko geometrycznego środka roju. Karaluchy pod wpływem SCP-4878 będą próbowały zjeść prawie wszystko, co znajdzie im się na drodze. Jeśli rój napotka na strukturę, której nie jest w stanie przegryźć, zamiast tego użyje on swojej łączonej masy, by spróbować zniszczyć daną strukturę.
Warto zauważyć, że SCP-4878 nie krzywdzi ludzi, nawet w samoobronie.
Otwarcie SCP-4878 ujawniło elektroniczny nastawnik dla nadajnika radiowego, jak również miniaturowy radioizotopowy generator termoelektryczny, odbiornik, oraz żywy ludzki móżdżek zawieszony w pojemniku wypełnionym klarownym żelem, na pojemniku laserowo wygrawerowane jest logo podobne do fundacyjnego. Usunięcie i następnie testowanie tego nastawnika wyjawiło istnienie kilku dodatkowych "ustawień", które manipulują karaluchami w formowanie dużych, zorganizowanych skupisk desygnowanych SCP-4878-A. Wielkość tych formacji różni się w zależności od ilości karaluchów w zasięgu sygnału, ale może przekraczać 30 m długości.
Gdy w stanie SCP-4878-A, dotknięte karaluchy zyskują zwiększoną siłę i wytrzymałość i wydają się wykazywać prymitywną inteligencję kolektywną. Inne ustawienia powodują manifestację SCP-4878-A w innych konfiguracjach, większość których przypomina jednego, bardzo dużego karalucha z różnymi modyfikacjami takimi jak duże szczypce, tarany, dodatkowe pary skrzydeł, lub wieżyczki czołgowe strzelające skompresowanymi kulami karaluchów.
SCP-4878 został pozyskany po natychmiastowej manifestacji w powietrzu i upadku na ziemię około 2 km od Ośrodka 119.
Dodatek: Po szeroko zakrojonych próbach dokonano odszyfrowania wewnętrznego komputera SCP-4878. SCP-4878 mieści w sobie szczegółowe mapy kilku planet i księżycy, jak równie szczegółowe dokumenty opisujące modyfikację genetyczną i hodowlę selektywną różnych szczepów karaluchów. Opisywane karaluchy zostały zaprojektowane ze wzmocnioną odpornością na promieniowanie, żrącymi enzymami w ślinie, adaptacyjnymi układami oddechowymi i podatnością na fale radiowe. We wszystkich dokumentach obecne są daty z roku 2192.
