Identyfikator podmiotu: SCP-PL-067
Klasa podmiotu: Bezpieczne
Specjalne Czynności Przechowawcze: Podmiot znajduje się w Ośrodku 10, gdzie przechowywany jest w szczelnym metalowym pojemniku. Pojemnik ten umieszczony jest w zbrojonej szafce znajdującej się w nieustannie wentylowanej standardowej komórce przechowawczej, co ma na celu usunięcie jakiegokolwiek zapachu z pomieszczenia; powietrze przechodzi przez niwelujące zapachy specjalne filtry umieszczone w przewodach wentylacyjnych.
Opis: SCP-PL-067 to kawałek świeżego mięsa wołowego. Obiekt nie wykazuje oznak psucia ani gnicia, bez względu na sposób przechowywania oraz temperaturę otoczenia. Waga obiektu to 370 gramów [g].
Każda osoba, która poczuje zapach SCP-PL-067, odczuje nieodpartą chęć skonsumowania podmiotu, oraz zrobi wszystko aby się do niego dostać. Zapach wydzielany przez SCP-PL-067 jest wyjątkowo atrakcyjny dla większości testowanych. Próby poddania obiektu obróbce cieplnej (gotowanie, smażenie, pieczenie) zakończyły się niepowodzeniem.
Konsumpcja SCP-PL-067 przez testerów zawsze zachodzi w szybki, nie zważający na możliwość uszkodzenia przełyku sposób poprzez połykanie bardzo dużych kawałków obiektu oraz niestaranne rozdrobnienie1. Zauważono, że przy podaniu kawałka SCP-PL-067 do konsumpcji, tester spożywa ową część nie domagając się pozostałej ilości podmiotu. Po zakończeniu konsumpcji, osoba identyfikowana od tego momentu jako SCP-PL-067-1, zwymiotuje całość zjedzonego obiektu, który w ciągu następnych 3 minut scali się w kawałek mięsa o pierwotnym wyglądzie2. Zabranie podmiotu podczas konsumpcji skutkuje wzmożoną agresją testera który zrobi wszystko, aby odebrać zabraną część SCP-PL-067. W przypadku wystąpienia śmiertelnej rany następuje zwrócenie zjedzonych części podmiotu. Soki żołądkowe prawdopodobnie nie oddziałują na SCP-PL-067.
SCP-PL-067-1 po zwymiotowaniu obiektu, rozpocznie poszukiwanie najbliższego źródła mięsa, w tym także niezdatnego do konsumpcji. Podmioty zazwyczaj jedzą aż do granic możliwości, po czym od razu zwracają zjedzoną tkankę. Działanie te prowadzi do podrażnienia przełyku przez kwas żołądkowy oraz występuje duże zagrożenie pęknięcia ściany żołądka na skutek jego przepełnienia.
Podmioty SCP-PL-067-1 kontynuują poszukiwania mięsa pożywiając się napotkanymi ptakami, mniejszymi zwierzętami, rybami oraz w miarę możliwości owadami. Jeżeli dojdzie do napotkania większych zwierząt np. koni, krów oraz dzikich zwierząt, obiekty atakują stworzenia poprzez poważne uszkodzenia kończyn oraz korpusu, kończąc na całkowitym pozbawieniu ciała ofiary tkanki mięśniowej. Podczas konsumpcji, podmioty w losowych odstępach czasu zwracają spożyte mięso, a następnie kontynuują jedzenie. Po zakończeniu konsumowania ciała ofiary (trwającego niezbyt długi okres czasu), SCP-PL-067-1 rozpoczynają poszukiwania nowych źródeł mięsa.
SCP-PL-067-1 prawdopodobnie są niewrażliwi na ból (co sugeruje brak reakcji na przepełnienie żołądka oraz połykanie kawałków mięsa mogących łatwo spowodować zator przełyku), dzięki czemu zdolni są biec przez odległości nieosiągalne dla zwyczajnych ludzi, co powoduje uszkodzenie oraz zerwanie więzadeł mięśniowych skutkujących upadkiem podmiotów oraz brakiem zdolności do poruszania się. W tym przypadku, SCP-PL-067-1 rozpoczną konsumpcję swojego ciała, rozpoczynając od kończyn dolnych kończąc na mięśniach brzucha, powodując śmierć przez wykrwawienie. Ponadto, podmioty nie są odporne na toksyny znajdujące się w zepsutym mięsie oraz toksyny wytwarzane przez niektóre zwierzęta (np. ropuchy), przez co może dojść do zatrucia organizmu skutkującego śmiercią podmiotów.
Zauważono, iż SCP-PL-067-1 potrafią zanurkować na znaczne głębokości celem spożycia znajdujących się w wodzie ryb i innych stworzeń. Zazwyczaj kończy się to utonięciem podmiotów przez brak powietrza lub próbę jedzenia pod wodą (podczas jednego z eksperymentów, tester zanurkował na ekstremalną głębokość co spowodowało zgniecenie płuc na skutek zbyt dużego ciśnienia wywieranego przez wodę).
